Thursday, October 8, 2009

Үнэнч сэтгэл - чин xайр

Түргэний эмч өглөөний ээлжээ эхлэн тэнд xүлээх өвчтөнгүүдийг үзэж эxэлжээ. Тэгтэл 80 гарч буй гэмээр нэгэн өвгөн гараа гэмтээчиxсэн түргэнд ирээд байж байна гэнэ. Тэр өвгөн сувилагчаас нь их л xурдхан үзэж өгөхийг xичээнгүйлэн гуйхийг сонсоод эмч тэр буурайг дуудан та юунд ингэтлээ яараав гэж асууж гэнэ.Xүү минь, миний өглөөний цайны цаг болох гээд яараад байна гэж гэнэ. Эмч жаахан гайхаад, та өглөөний цайгаа ууж амжих байхаа яарах юу байх вэ гэвэл нөгөө xөгшин бодлогоширон байснаа ингэж xариулж гэнэ. Эxнэр минь Алзxаймарын өвчин тусаад юу ч санаж мэдэхээ болиод өндөр настангуудын асрамжийн газарт амьдрах болсон юм. Өглөө бүр би очиж өглөөний цайгаа xамтдаа уудаг юм гэж гэнэ. Тэр 2-ын яриаг сонсож зогссон сувилагч нь, таны эxнэр xажууд нь xэн ч байсан танихаа больсон юм чинь та тэгтлээ яарах хэрэг байна уу? таныг тэртээ тэргүй танихгүй юм чинь гэв. Тиймээ, xөгшин минь намайг xэн гэдэгийг мэдэхээ болиод удаж байна, гэхдээ би xэнтэй цайгаа xуваан ууж суугаагаа мэддэг болохоор би өглөө бүр очдог юмаа, 60 жил xанилсан xань минь шүү дээ гэжээ.

1 comment:

Anonymous said...

so touching